συνείκω

(I)

ΜΑ

ενδίδω, υποχωρώ μαζί με άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + εἴκω «υποχωρώ, παραδίνομαι»].

————————

(II)

Α

(ως απρόσ.) συνείκει

(κατά τον Ησύχ.) «συμφέρει».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. παραδίδεται και με τη γρφ. συνείκη, πιθ. μτγν. τ. τού συνενείκη, αόρ. β' τού συμφέρω].

————————

(III)

A

βλ. συνήκω.